Gisteren verhuisde de opgravingsploeg tijdelijk vanaf de Pothstraat naar het Flintplein. Op de plek waar vandaag al weer de ondergrondse afvalcontainers geplaatst worden troffen we een bakstenen beerput, enkele funderingen en enkele paalsporen aan. De "mini-opgraving" trok veel publiek. Niet alleen belangstellende omwonenden, maar ook de pers. Vanochtend zagen de opgravers zichzelf al terug in de krant. Het nieuws verspreidt zich snel.....
Gisteren zijn we begonnen op locatie 2 in de Pothstraat, op de hoek met de Oliesteeg. Ook hier weer funderingen, op het eerste gezicht daterend uit de 17de-18de eeuw. Zo zie je maar weer; ondanks het feit dat de opgravingsputjes maar klein zijn zitten ze boordevol archeologie. Niet zo vreemd natuurlijk als je bedenkt dat hier al eeuwen lang gewoond wordt.
Een veel voorkomend beeld de afgelopen weken in de binnenstad: ons veldteam rukt uit voor weer een "mini-opgraving" in het kader van het plaatsen van ondergrondse afvalcontainers. Ditmaal zijn ze onderweg naar de Pothstraat waar vanochtend een nieuwe locatie is opengegraven en waar wederom archeologische resten zijn aangetroffen.
Zoals op vele locaties in de binnenstad, worden ook op de pothstraat afvalcontainers geplaatst. Hoewel er maar een klein stukje grond verstoord gaat worden, is dit reden genoeg voor de archeologen om een kijkje te nemen en een mini opgraving uit te voeren. De archeologen moesten zich langs rioolbuizen, elektriciteitskabels en gasleidingen worstelen… Dan denk je al snel: is er nog wel ruimte voor iets archeologisch, in een putje van 2,5 x 2,5 meter? Wat bleek?.... Een heleboel archeologie! Al limbodansend onder pvc-buizen en touwtjespringend over elektrakabels hebben de archeologen hier een muur met vloer van een oud pand gevonden en blootgelegd. Nadat de oudheden bijzonder nauwgezet uitgegraven en schoongemaakt waren, was het tijd voor een overzichtsfoto. Maar de weergoden konden onze haarfijne inspanningen amper waarderen, bleek toen het precies op het moment van fotograferen begon met hagelen. Opgepoetste baksteen en geschrobde vloertegel kleurden hagelwit en daarna modderbruin van inspoelende zand.
Morgen maar weer verder met opgraven….
Aan het begin van dit Nieuwe Jaar willen wij de replica’s die nog verkrijgbaar zijn onder de aandacht brengen:
Vandaag ons eerste maandelijks overleg van 2011. Na de nieuwjaarswensen, de laatste oliebollen en de laatste nieuwstjes houdt onze metaalspecialist een lezing over de vorming en bewerking van ijzer. Erg interessant en nuttig. Er komt veel meer bij kijken dan ik dacht om een voorwerp van ijzer te produceren. Op de foto zie het restant van ijzerproductie: een zogenaamde slak.Volgende maand is onze archief-onderzoeker aan de beurt; weer een hele andere tak van sport.
De medewerkers van het Centrum voor Archeologie wensen alle scheplog-volgers een bruisend 2011 toe! Hoewel het even rustig is geweest op scheplog gaan we er dit jaar weer stevig tegenaan. Blijf ons volgen dus!
Vandaag wisselen we weer de inhoud van de scheplogvitrine. Het is tijd om een waar kunststukje in de spotlights te zetten; een object waar onze restaurateur de afgelopen weken veel tijd aan heeft besteed. Ik heb het hier over een pot uit de tweede helft van de IJzertijd (ca. 400 v. Chr. -0), die we enkele maanden geleden hebben gevonden bij de opgraving in de Schammer, in Leusden. Toen de opgravers 'm vonden lag ie volledig in scherven. Na veel geduldig gepuzzel en zorgvuldig restaureren staat ie er weer prachtig bij. Scherven van dit soort potten uit de IJzertijd vinden we dikwijls, maar dat er voldoende bewaard is gebleven om een voorwerp te restaureren komt niet zo vaak voor. Kijk maar eens naar de voorwerpen die we ook in de scheplogvitrine gelegd hebben: deze zijn hooguit voor de helft bewaard gebleven. Op de foto zie je de pot trouwens halverwege de restauratie. De aanwezige scherven zijn aan elkaar gelijmd, en het object is klaar voor de volgende stap; het aanvullen van de ontbrekende delen met gips. Hoe het eindresultaat eruit ziet? Kom dat zelf maar bekijken in de scheplogvitrine.
Misschien heb ook je het al gelezen in de krant, of zelfs op televisie gezien. De archeologische opgraving op Kamp Amersfoort trekt veel aandacht. Vandaag is de laatste dag waarop de archeologen hier aan het werk zijn en we zijn weer even gaan kijken. Vandaag was te zien hoe de loopgraven gemaakt waren. Op de foto zie je zogenaamde paalgaten. Donkere vierkante vlekken in de gele moedergrond. In de donkere plekken stonden de houten paaltjes, waartegen de planken wanden van de loopgraven waren getimmerd. Hoewel al het hout is verdwenen, hebben de archeologen hiermee wel aangetoond dat het er ooit heeft gezeten. De vorm en richting van de loopgraaf is zo precies te reconstrueren.
Behalve de loopgraven is ook een vierkante stelling onderzocht. Dit is een heuvel die in twee fasen – zo hebben de archeologen van RAAP ons laten zien – is opgeworpen, waarbinnen het luchtafweergeschut stond opgesteld. Op de foto hieronder is een dwarsdoorsnede van de heuvel te zien. De twee dunne zwarte bandjes tonen de scheiding tussen de twee ophogingsfasen van de stelling.
We zouden bijna vergeten dat dit gebied ver vóór de Tweede Wereldoorlog ook al in gebruik was. De vier lichtbruine banen die vanaf de rechterkant van de foto het vlak inlopen, zijn waarschijnlijk resten van Middeleeuwse grondverbeteringsporen. Honderden jaren voor de tijd waarin er zulke verschrikkelijke dingen gebeurde op deze plek, bewerkten boeren hier nog gewoon hun akkertjes. Dat is een vreemde gedachte als je nu over dit terrein loopt.
