Het was voor de stadsarcheologen jarenlang een raadsel wat voor voorwerp ze in 1991 op De Hof opgegraven hadden. In 2005 gaf Bertus Brokamp het antwoord: het is een neusstang!
In de 14de eeuw was dit voor ridders dé manier om hun neus te beschermen. Met de gaatjes zat de neusstand vast aan een maliënkolder. En met het 'kruis' werd de neusstang aan de helm vastgemaakt. Verder lezen? Download dan het informatieblad.
In het nieuwe nummer van tijdschrift de Kroniek staan twee artikelen van de stadsarcheologen.
Publieksopgraving Leusderweg 249
Itamar de Rooze en Maarten van Dijk schrijven over de opgraving aan de Leusderweg 249 en dan met name over de activiteiten voor omwonenden en ander publiek: de open dag en het meewerken bij het zeven van de een deel van de grond. Beide activiteiten konden op veel belangstelling rekenen. Verder lezen? Download dan het artikel.
Park vol vondsten
Timo d'Hollosy schrijft over onze werkzaamheden op het terrein van het voormalige Sint-Elisabethziekenhuis. Daarbij gaat het vooral om het proefsleuvenonderzoek op de helikopterlandingsplaats. Het bleek dat hier zo'n 4000 jaar geleden al mensen woonden! Het bleek mogelijk om het archeologisch bodemarchief te sparen door de plannen voor het nieuwe park Elisabeth Groen aan te passen. Verder lezen? Download dan het artikel.
Komend weekend zijn de Open Monumentendagen. Natuurlijk kan je dan ook ons pand en onze expositie bezoeken. We zijn op zaterdag van 10-17 uur en zondag van 11-17 uur open. U kunt dan de nieuwe inrichting van onze expo bewonderen en onze werkplaats bezoeken. En er zijn speciale activiteiten voor (klein)kinderen.
Dit jaar is het thema van de Open Monumentendagen 'Levend erfgoed'. Wij zetten daarom een aantal (oude) ambachtslieden in het zonnetje. Hoe werkten zij, met welke materialen en wat voor gereedschap? In de vitrine in de hal ziet u gereedschappen van bijvoorbeeld de boer, de steenhouwer en de leerbewerker.
U bent van harte welkom!
Aardewerk kan met een laagje verdunde klei versierd worden. Aan het eind van de Middeleeuwen deed de pottenbakker dat met een 'ringeloor'. Dat is een uitgeholde koehoorn met onderin een gaatje en een dun rietje. Je kunt deze manier van werken vergelijken met een banketbakker die een taart versiert.
Het bord komt uit dezelfde tijd als de ringeloor: 1350-1400. Meer recente borden en schalen zijn uitbundiger versierd. Kom maar eens kijken.
Verder lezen? Download dan het informatieblad.
Een schrobpot werd gebruikt om vuil op te vangen tijdens het schrobben van de vloer. Het was een ingegraven pot met een gat in de bodem, waarin eventueel een doek kon worden gelegd om het vuil op te vangen terwijl de vloer werd geschrobd. Het water liep door het gat in de pot weg, waardoor de vloer schoon bleef en het vuil werd opgevangen. Het was een slimme manier om te voorkomen dat het vuil zich verspreidde en de vloer weer vies werd. Verder lezen? Download dan het informatieblad.
De resten van deze schrobpot werden gevonden bij het graven van een kelder onder Huize Randenbroek. Een van de bekendste bewoners is Jacob van Campen. Zou hij de vloer wel eens hebben geschrobd?
Eigenlijk is de vraag of een heel gewoon voorwerp als een schrobpot bijzonder wordt omdat een bekend iemand er (misschien) gebruik van heeft gemaakt. Wat vind jij? Verder lezen? Download dan het informatieblad.
Als de opgravingsploeg het onderzoeksterrein verlaat en de werkputten worden dichtgegooid lijkt het voor de buitenwereld of het werk gedaan is. Maar dat is maar schijn. Het veldwerk mag dan afgerond zijn, binnen begint de volgende grote klus: het verwerken van alle vondsten en de in het veld verzamelde gegevens.
Eerder deze week plaatsen we al een bericht over de vondstverwerking van de opgraving van de tabaksplantage in de Kruiskamp. Maar terwijl we daarmee volop aan de slag zijn waren we ook bezig met de laatste loodjes van de Leusderweg.
En het goede nieuws: na twee maanden hard werken zijn alle vondsten verwerkt. Alle vondsten? Alles op één ding na: het graf dat we in zijn geheel gelicht hebben (zie foto) gaan we binnenkort onderzoeken en dan is het echt klaar.
Althans, de basale vondstverwerking is dan klaar, want dan begint de volgende stap in de uitwerking. Diverse specialisten op het gebied van aardewerk, bot, houtskool en alle andere aangetroffen materiaalgroepen zullen de vondsten nader gaan bestuderen. We zijn natuurlijk heel benieuwd wat dat allemaal voor informatie gaat opleveren. Maar dat gaat nog wel even duren. Geduld is een essentiële eigenschap voor een archeoloog . . . . .
Vorige week kon je hier lezen dat je aanstaande woensdag tussen 10 en 12 naar onze opgraving aan de Bartholomeus Diasstraat, bij de hoek met de Magelhaenstraat kunt komen kijken. Vorige week hebben we de bovenste laag grond van het terrein verwijderd, zodat nu alle archeologische sporen goed te zien zijn (zie foto). En die sporen zijn van meerdere tabaksschuren. Woensdag is een mooie kans om de archeologen aan het werk te zien en uitleg te krijgen over de opgraving.
Arnold: "In onze goed gevulde vitrines valt mijn oog steeds weer op een klein metalen bakje. Het is een heel eenvoudig ding en ziet er ongeschonden uit. Ik vroeg me iedere keer weer af wat de mensen vroeger met zo'n klein bakje deden; waar diende het voor? Was het misschien speelgoed? Nu ik de Vondst van de Maand mag presenteren is dat een mooie aanleiding om het uit te zoeken. Wat blijkt: het is onderdeel van een sluitgewicht!"
Een sluitgewicht bestaat uit een serie in elkaar passende bakjes. Sluitgewichten werden vanwege hun nauwkeurigheid onder meer gebruikt voor het wegen van goud en zilver (zoals munten), specerijen en medicijnen. Verder lezen? Download dan het informatieblad.
