In het voorjaar hebben we bij Leusderweg 249 een grafveld opgegraven van ongeveer 3000 jaar oud. Uit één van de crematiegraven werd een vreemd stukje metaal ontdekt. Metalen voorwerpen kunnen in de grond roesten, en dit voorwerp was zo aangetast dat het meer leek op een onherkenbare roestklomp die door boomworteltjes was doordrongen. Natuurlijk waren we erg nieuwsgierig naar wat het voorwerp zou kunnen zijn. Waarom lag het in een crematiegraf? Misschien was het als geschenk aan de overledene gegeven? Was het een sieraad van de gecremeerde, of een eenvoudige spijker?
We hebben eerst een röntgenfoto gemaakt en ontdekten daardoor dat er nog nauwelijks een kern van metaal aanwezig was in de roestklomp. Daarna hebben we het voorwerp voorzichtig laten reinigen met gedemineraliseerd water. Tijdens dit proces kwam de omliggende grond los en viel het verzwakte voorwerp in meerdere delen uit elkaar. Na droging is de vondst geconserveerd door het te impregneren met een kunstharst (Paraloid B72). De losse fragmenten zijn met weer aan elkaar gemonteerd en daarna is de vondst beschermd met een laag microkristallijne was. Het resultaat was verbluffend! Vergelijk de foto vóór het reinigen maar eens met de foto erna.
Maar ondanks het succesvolle reinigings- en conserveringsproces weten we nog steeds niet wat het voorwerp precies is. De vorm lijkt op die van een fibula. Dat is een (sier)speld om kleding zoals een mantel vast te maken. Echter, de karakteristieke naald van een fibula ontbreekt op dit voorwerp. Dus wat zou het dan wel kunnen zijn? Dat is nog steeds een raadsel voor ons. Dus: wordt vervolgd!